नेपालमा पछिल्लो समय २ जनाले कोरोना भाईरसका कारण ज्यान गुमाएका छन् । ५०० को हाराहारीमा कोरोनाका कारण विरामी भई कोरोना बिरुद्ध लडिरहेका छन् । नेपाली दाजुभाई दिदीबहिनी भन्दा अब चाहि फरक नपर्ला । यस्तो अदृश्य शक्तिबाट आएको अदृश्य रोग कोरोना भाईरसले विश्वका सम्पन्न र शक्तिशाली राष्ट्रहरु रोहिरहेका छन् । लाखौ लाख मानिसहरुले ज्यान गुमाएका छन् ।

नेपाल विगत ५८ दिन देखि लकडाउनमा छ । नेपाली कोरोना महामारी बिरुद्धको लडाई जित्न घर भित्रै पीडादायी जीवन विताई रहेको छन् । उद्योगधन्दा व्यापार व्यवसाय देखि नेपालीहरुको चुलो सम्मलाई लकडाउनले पूर्ण रुपमा असर पारेको छ ।
गरिब विपन्न, मजदूर मात्रै होइन । अव चाहि मध्यम वर्गको पनि चूलो बल्न कठिन बन्दै गएको छ । भनिन्छ यो बेला कमाउनेले दिने हो नहुनेलाई ? देश रोहिरहेका बेला देशलाई बचाउने र जनतालाई साथ दिने हो हुनेखाने र धेरै कमाउनेले तर आज धेरै कमाउनेहरु मुठठी खोल्न तयार देखिएका छैनन् ।

संस्थका प्रमुख, सीइओहरुले आफ्नो मंहगो तलब भत्ता र अन्य सुविधाबाट कोरोना कोषमा १० प्रतिशत मात्रै दिने हो भने अर्बै पैसा जम्मा हुने देखिन्छ । तर, यी महंगो तलब भत्ता र अन्य सुविभा लिने मध्ये बैंक अफ काठमाण्डूका सीइओ सोभन देव पन्त, १ महिना, महालक्ष्मी लाइफ इन्स्योरेन्स कम्पनीका सीइओ रमेश कुमार भट्टराईले २ महिनाको तलब क्रमश ५ लाख ५१ हजार ४ सय १४ र ५ लाख ८४ हजार कोरोना कोषमा दिएका देखिन्छ ।

नेपालका केही बैंक र वित्तिय कम्पनीहरुले नाफाको १ प्रतिशतबाट जम्मा भएको संस्थागत सामाजिक उत्तरदायित्व कोषमा राज्यले स्थापना गरेको कोरोना कोषमा रकम दिए पनि लाखौ लाख मासिक तलब खाने ४ जना बैंकर बाहेक अरु कसैले दान गर्न सकेका अवस्था देखिदैन । दान गरौ पुण्य कमाउन, मौका सधै आउँदैन यो हुनेले नहुनेर्लाइ दिने बेला हो । राज्यलाई विश्वास नभए नदिए ती गरिब मजदूरलाई १ छाक खाना त खुवाउ । तर, नेपालमा हुनेले नहुनेलाई दिने कुरा अन्र्तवार्ता र सामाजिक सञ्जालमा मात्रै सीमित देखिन्छ ।

नेपालमा २७ वाणिज्य बैंक, २४ विकास बैंक, २२ फाइनान्स कम्पनी ९० माइक्रो फाइनान्स कम्पनी, १९ जीवन वीमा कम्पनी, २० निजीवन बीमा कम्पनी, १ वटा पुर्नबीमा कम्पनी छन् । यी संस्थका प्रमुख, सीइओहरुले आफ्नो मंहगो तलब भत्ता र अन्य सुविधाबाट कोरोना कोषमा १० प्रतिशत मात्रै दिने हो भने अर्बै पैसा जम्मा हुने देखिन्छ । तर, यी महंगो तलब भत्ता र अन्य सुविभा लिने मध्ये बैंक अफ काठमाण्डूका सीइओ सोभन देव पन्त, १ महिना, महालक्ष्मी लाइफ इन्स्योरेन्स कम्पनीका सीइओ रमेश कुमार भट्टराईले २ महिनाको तलब क्रमश ५ लाख ५१ हजार ४ सय १४ र ५ लाख ८४ हजार कोरोना कोषमा दिएका देखिन्छ ।

नाफामा होडवाजी गर्दै ब्याजको बम्पर छुटको वर्ष दिने र सामाजिक सञ्जालमा ठूला कुरा गर्ने भिडियो नै बनाएर जनतालाई देखाउने बैंकहरुले आफ्नो मंहगो तलबबाट १० प्रतिशत रकम कोरोना कोषमा किन राख्न सक्दैनन् । के जनता नै नरहे बैंक र वित्तिय संस्था चल्दछन् ? नाफा हुन्छ, व्यापार हुन्छ, मंहगो तलब भत्ता लाखौ लाखका गाडी उहाँहरुले चढ्न पाउन हुन्छ । यो चाहि सोचनिय बिषय कोरोना भाईरसले ल्याएको देखिन्छ ।

प्रभु बैंक लिमिटेडका प्रमुख कार्यकारी अधिकृत अशोक शेरचन र सिटिजन्स बैंक इन्टरनेशनल लिमिटेडका सीइओ गणेश राज पोखरेलले तलबबाट १÷१ लाख दिएको देखिन्छ तर अरु कुनै पनि बैंक र वित्तिय क्षेत्रका मंहगो तलब भत्ता खानेहले हातको मुठ्ठी खोल्न सकेका छैनन् ।
आफूलाई ठूला बैंकका बैंकर हुँ भन्ने कहाँ छन् । नाफामा होडवाजी गर्दै ब्याजको बम्पर छुटको वर्ष दिने र सामाजिक सञ्जालमा ठूला कुरा गर्ने भिडियो नै बनाएर जनतालाई देखाउने बैंकहरुले आफ्नो मंहगो तलबबाट १० प्रतिशत रकम कोरोना कोषमा किन राख्न सक्दैनन् । के जनता नै नरहे बैंक र वित्तिय संस्था चल्दछन् ? नाफा हुन्छ, व्यापार हुन्छ, मंहगो तलब भत्ता लाखौ लाखका गाडी उहाँहरुले चढ्न पाउन हुन्छ । यो चाहि सोचनिय बिषय कोरोना भाईरसले ल्याएको देखिन्छ ।

जनता बचाउन औषधी मूलो उपकरण किन्न राज्य कोषमा केही दान गरौं । स्वर्ग जाने बाटो आजैबाट तयार गरौं । नेपालमा अहिले पीडा सबैमा छ । यो सत्य हो तर, हुने खाने वर्ग किन चुप छ । यो चाहि खोजीकै विषय बन्ने पर्दछ । नेपालमा २७ वाणिज्य बैंकका सीइओ साबहरुले मासिक १० लाख भन्दा बढि तलब खाने गर्दछन् । यस्तै विकास बैंक ५ लाख भन्दा बढि, फाइनान्स कम्पनी ४ लाख भन्दा बढि, सबै जीवन बीमा कम्पनी लाइफ, ननलाईफका सीइओहरुको तलब ५ लाख भन्दा बढि छ । उनीहरुले १ महिनाको दिन नसके पनि तलबको १० प्रतिशत कोरोना कोषमा दिने आट अब गर्नु पर्ने बेला पक्कै आएको छ ।

आफ्नो चुलोबाट केही रकम जनताको चुलो बाल्न दिने परम्परा शुरु गर्नुपर्दछ कि पर्दैन ? बैंक, विकास बैंक, वित्तिय कम्पनी र बीमा कम्पनीका सीइओ सावहरुले कोरोना कोषमा दान गर्दा घरवारी नै जादैन १ महिनाको तलब दिँदा परिवार भोकै हुँदैनन् होला ।

यस्तै माईक्रो फाइनान्सको २ लाख भन्दा बढि छ । संस्थागत सामाजिक उत्तरदायित्व कोषबाट केही रकम कही बैंक र वित्तिय संस्था, केही बीमा कम्पनीहरुले राज्य कोषमा दिए पनि जनताकै डिपाजिटबाट नाफा कमाउने र लाखौ लाख माथी उल्लेखित संस्थाका सीइओहरुले बुझ्ने तलबबाट किन दिइरहेका छैनन् कोरोना राहत ?

जनता रहे देश रहे अनि मात्रै अर्थतन्त्र रहने होला । बैंक, बीमा वित्तिय कम्पनी र अन्य कुरा रहने होला । त्यसकारण आफ्नो चुलोबाट केही रकम जनताको चुलो बाल्न दिने परम्परा शुरु गर्नुपर्दछ कि पर्दैन ? बैंक, विकास बैंक, वित्तिय कम्पनी र बीमा कम्पनीका सीइओ सावहरुले कोरोना कोषमा दान गर्दा घरवारी नै जादैन १ महिनाको तलब दिँदा परिवार भोकै हुँदैनन् होला । यो विषम र विपतमा प्रधानमन्त्रीज्यू ।
कोरोनाबाट बच्न र अरुलाई बचाउन हातको मुठ्ठी खोलौ र केही दान गरौं, पुण्य कमाऊ हैं । आजलाई यत्ति ।